Jesaja 41

1 Zwijgt voor Mij, gij eilanden! en laat de volken de kracht vernieuwen; laat ze toetreden, laat ze dan spreken; laat ons samen ten gerichte naderen.

2 Wie heeft van den opgang dien rechtvaardige verwekt? heeft hem geroepen op zijn voet? de heidenen voor zijn aangezicht gegeven, en gemaakt, dat hij over koningen heerste? heeft ze zijn zwaard gegeven als stof, zijn boog als een voortgedreven stoppel?

3 Dat hij ze najaagde en doortrok met vrede, door een pad, hetwelk hij met zijn voeten niet gegaan had?

4 Wie heeft dit gewrocht en gedaan, roepende de geslachten van den beginne? Ik, de HEERE, Die de Eerste ben, en met den Laatste ben Ik Dezelfde.

5 De eilanden zagen het, en zij vreesden; de einden der aarde beefden; zij naderden en kwamen toe;

6 De een hielp den ander, en zeide tot zijn metgezel: Wees sterk!

7 En de werkmeester versterkte den goudsmid; die met den hamer glad maakt, dien, die op het aambeeld slaat, zeggende van het soldeersel: Het is goed; daarna maakt hij het vast met nagelen, dat het niet wankele.

8 Maar gij, Israel, Mijn knecht! gij Jakob, dien Ik verkoren heb! het zaad van Abraham, Mijn liefhebber!

9 Gij, welken Ik gegrepen heb van de einden der aarde, en uit haar bijzonderste geroepen heb; en zeide tot u: Gij zijt Mijn knecht; u heb Ik uitverkoren, en heb u niet verworpen.

10 Vrees niet, want Ik ben met u; zijt niet verbaasd, want Ik ben uw God; Ik sterk u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u met de rechterhand Mijner gerechtigheid.

11 Ziet, zij zullen beschaamd en te schande worden, allen, die tegen u ontstoken zijn; zij zullen worden als niet, en die lieden, die met u twisten, zullen vergaan.

12 Gij zult hen zoeken, maar zult hen niet vinden; de lieden, die met u kijven, zullen worden als niet, en die lieden, die met u oorlogen, als een nietig ding.

13 Want Ik, de HEERE, uw God, grijp uw rechterhand aan, Die tot u zeg: Vrees niet, Ik help u.

14 Vrees niet, gij wormpje Jakobs, gij volkje Israels! Ik help u, spreekt de HEERE, en uw Verlosser is de Heilige Israels!

15 Ziet, Ik heb u tot een scherpe nieuwe dorsslede gesteld, die scherpe pinnen heeft; gij zult bergen dorsen en vermalen, en heuvelen zult gij stellen gelijk kaf.

16 Gij zult ze wannen, en de wind zal ze wegnemen, en de stormwind zal ze verstrooien; maar gij zult u verheugen in den HEERE; in den Heilige Israels zult gij u roemen.

17 De ellendigen en nooddruftigen zoeken water, maar er is geen, hun tong versmacht van dorst; Ik, de HEERE zal hen verhoren, Ik, de God Israels, zal hen niet verlaten.

18 Ik zal rivieren op de hoge plaatsen openen, en fonteinen in het midden der valleien; Ik zal de woestijn tot een waterpoel zetten, en het dorre land tot watertochten.

19 Ik zal in de woestijn den cederboom, den sittimboom, en den mirteboom, en den olieachtigen boom zetten; Ik zal in de wildernis stellen den denneboom, den beuk, en den busboom te gelijk;

20 Opdat zij zien, en bekennen, en overleggen, en te gelijk verstaan, dat de hand des HEEREN zulks gedaan, en dat de Heilige Israels zulks geschapen heeft.

21 Brengt ulieder twistzaak voor, zegt de HEERE; brengt uw vaste bewijsredenen bij, zegt de Koning van Jakob.

22 Laat hen voortbrengen en ons verkondigen de dingen, die gebeuren zullen; verkondigt de vorige dingen, welke die geweest zijn, opdat wij het ter harte nemen, en het einde daarvan weten; of doet ons de toekomende dingen horen.

23 Verkondigt dingen, die hierna komen zullen, opdat wij weten, dat gij goden zijt; ja, doet goed, en doet kwaad, dat wij verbaasd staan, en te zamen toezien.

24 Ziet, gijlieden zijt minder dan niet, en ulieder werk is erger dan een adder; hij is een gruwel, die ulieden verkiest.

25 Ik verwek een van het noorden, en hij zal opkomen van den opgang der zon; hij zal Mijn Naam aanroepen; en hij zal komen over de overheden als over leem, en gelijk een pottenbakker het slijk treedt.

26 Wie heeft wat verkondigd van den beginne aan, dat wij het weten mogen, of van te voren, dat wij zeggen mogen: Hij is rechtvaardig; maar er is niemand, die het verkondigt, ook niemand, die wat horen doet, ook niemand, die ulieder woorden hoort.

27 Ik, de Eerste zeg tot Sion: Zie, zie ze daar! en tot Jeruzalem; Ik zal een blijden boodschapper geven.

28 Want Ik zag toe, maar er was niemand, zelfs onder dezen, maar er was geen raadgever, dat Ik hen zou vragen, en zij Mij antwoord geven zouden.

29 Ziet, zij zijn altemaal ijdelheid, hun werken zijn een nietig ding, hun gegoten beelden zijn wind, en een ijdel ding.

Jesaja 41 Commentary

Chapter 41

God's care of his people. (1-9) they are encouraged not to fear. (10-20) The vanity and folly of idolatry. (21-29)

Verses 1-9 Can any heathen god raise up one in righteousness, make what use of him he pleases, and make him victorious over the nations? The Lord did so with Abraham, or rather, he would do so with Cyrus. Sinners encourage one another in the ways of sin; shall not the servants of the living God stir up one another in his service? God's people are the seed of Abraham his friend. This is certainly the highest title ever given to a mortal. It means that Abraham, by Divine grace, was made like to God, and that he was admitted to communion with Him. Happy are the servants of the Lord, whom he has called to be his friends, and to walk with him in faith and holy obedience. Let not such as have thus been favoured yield to fear; for the contest may be sharp, but the victory shall be sure.

Verses 10-20 God speaks with tenderness; Fear thou not, for I am with thee: not only within call, but present with thee. Art thou weak? I will strengthen thee. Art thou in want of friends? I will help thee in the time of need. Art thou ready to fall? I will uphold thee with that right hand which is full of righteousness, dealing forth rewards and punishments. There are those that strive with God's people, that seek their ruin. Let not God's people render evil for evil, but wait God's time. It is the worm Jacob; so little, so weak, so despised and trampled on by every body. God's people are as worms, in humble thoughts of themselves, and in their enemies' haughty thoughts of them; worms, but not vipers, not of the serpent's seed. Every part of God's word is calculated to humble man's pride, and to make him appear little in his own eyes. The Lord will help them, for he is their Redeemer. The Lord will make Jacob to become a threshing instrument. God will make him fit for use, new, and having sharp spikes. This has fulfilment in the triumphs of the gospel of Christ, and of all faithful followers of Christ, over the power of darkness. God has provided comforts to supply all their wants, and to answer all their prayers. Our way to heaven lies through the wilderness of this world. The soul of man is in want, and seeks for satisfaction; but becomes weary of seeking that in the world, which is not to be had in it. Yet they shall have a constant supply, where one would least expect it. I will open rivers of grace, rivers of living water, which Christ spake of the Spirit, ( john 7:38 john 7:39 ) . When God sets up his church in the Gentile wilderness, there shall be a great change, as if thorns and briers were turned into cedars, and fir-trees, and myrtles. These blessings are kept for the poor in spirit, who long for Divine enlightening, pardon, and holiness. And God will render their barren souls fruitful in the grace of his Spirit, that all who behold may consider it.

Verses 21-29 There needs no more to show the folly of sin, than to bring to notice the reasons given in defence of it. There is nothing in idols worthy of regard. They are less than nothing, and worse than nothing. Let the advocates of other doctrines than that of salvation through Christ, bring their arguments. Can they tell of a cure for human depravity? Jehovah has power which cannot be withstood; this he will make appear. But the certain knowledge of the future must be only with Jehovah, who fulfils his own plans. All prophecies, except those of the Bible, have been uncertain. In the work of redemption the Lord showed himself much more than in the release of the Jews from Babylon. The good tidings the Lord will send in the gospel, is a mystery hid from ages and generations. A Deliverer is raised up for us, of nobler name and greater power than the deliverer of the captive Jews. May we be numbered among his obedient servants and faithful friends.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO ISAIAH 41

This chapter contains a summons to the enemies of Christ to come and try the cause between God and them before him; words of comfort to true believers, promising them help, protection, and provision; full conviction of idolaters, and their practices; and is closed with a promise of some great person, and what he will do unto them, and for the people of God. The summons is in Isa 41:1, expressed according to the forms used in courts of judicature. The issue of the controversy is put upon this foot, the raising up a certain person from the east, who it was that did it, which appearing to be the work of the Lord, proves the point contended about, Isa 41:2-4, the obstinate persistence of idolaters in their idolatry, notwithstanding this is observed, Isa 41:5-7, the people of God, under the names of Jacob and Israel, the objects of God's choice and affection, Isa 41:8,9 are encouraged against the fear of men, with promises of help and strength from the Lord, Isa 41:10,13,14 of confusion to their enemies, and victory over them, Isa 41:11,12,15,16, and of spiritual provisions, and great prosperity in their wilderness state, in which they should manifestly see the hand of the Lord, Isa 41:17-20 when the idolatrous nations are challenged to produce their strong reasons for their idolatry, and are put upon proving that their idols can foretell things to come, or do good or evil to men, or own they are nothing but an abomination, Isa 41:21-24,26 and then one is spoken of that should come as a mighty warrior, and tread down the Pagan princes, and a set of Gospel ministers should be sent, bringing good tidings to Zion, to the silencing of idolaters, and the cessation of idolatrous worship, Isa 41:25,27,28.