Exodus 23

1 Gij zult geen vals gerucht opnemen; en stelt uw hand niet bij den goddeloze, om een getuige tot geweld te zijn.

2 Gij zult de menigte tot boze zaken niet volgen; en gij zult niet spreken in een twistige zaak, dat gij u neigt naar de menigte, om het recht te buigen.

3 Ook zult gij den geringe niet voortrekken en zijn twistige zaak.

4 Wanneer gij uw vijands os, of zijn dwalenden ezel, ontmoet, gij zult hem denzelven ganselijk wederbrengen

5 Wanneer gij uws haters ezel onder zijn last ziet liggen, zult gij dan nalatig zijn, om het uwe te verlaten voor hem? Gij zult het in alle manier met hem verlaten.

6 Gij zult het recht uws armen niet buigen in zijn twistige zaak.

7 Zijt verre van valse zaken; en den onschuldige en gerechtige zult gij niet doden; want Ik zal de goddeloze niet rechtvaardigen.

8 Ook zult gij geen geschenk nemen; want het geschenk verblindt de zienden, en het verkeert de zaak der rechtvaardigen.

9 Gij zult ook den vreemdeling niet onderdrukken; want gij kent het gemoed des vreemdelings, dewijl gij vreemdelingen geweest zijt in Egypteland.

10 Gij zult ook zes jaar uw land bezaaien, en deszelfs inkomst verzamelen;

11 Maar in het zevende zult gij het rusten en stil liggen laten, dat de armen uws volks mogen eten, en het overige daarvan de beesten des velds eten mogen; alzo zult gij ook doen met uw wijngaard, en met uw olijfbomen.

12 Zes dagen zult gij uw werken doen; maar op den zevenden dag zult gij rusten; opdat uw os en uw ezel ruste, en dat de zoon uwer dienstmaagd en de vreemdeling adem scheppe.

13 In alles, wat Ik tot ulieden gezegd heb, zult gij op uw hoede zijn; en den naam van andere goden zult gij niet gedenken; uit uw mond zal hij niet gehoord worden!

14 Drie reizen in het jaar zult gij Mij feest houden

15 Het feest van de ongezuurde broden zult gij houden; zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten (gelijk Ik u geboden heb), ter bestemder tijd in de maand Abib, want in dezelve zijt gij uit Egypte getogen; doch men zal niet ledig voor Mijn aangezicht verschijnen.

16 En het feest des oogstes, der eerste vruchten van uw arbeid, die gij op het veld gezaaid zult hebben. En het feest der inzameling, op den uitgang des jaars, wanneer gij uw arbeid uit het veld zult ingezameld hebben.

17 Drie malen des jaars zullen al uw mannen voor het aangezicht des Heeren HEEREN verschijnen.

18 Gij zult het bloed Mijns offers met geen gedesemde broden offeren; ook zal het vette Mijns feestes tot op den morgen niet vernachten.

19 De eerstelingen der eerste vruchten uws lands zult gij in het huis des HEEREN uws Gods brengen. Gij zult het bokje niet koken in de melk zijner moeder

20 Ziet, Ik zende een Engel voor uw aangezicht, om u te behoeden op dezen weg, en om u te brengen tot de plaats, die Ik bereid heb.

21 Hoedt u voor Zijn aangezicht, en weest Zijner stem gehoorzaam, en verbittert Hem niet; want Hij zal ulieder overtredingen niet vergeven; want Mijn Naam is in het binnenste van Hem

22 Maar zo gij Zijner stem naarstiglijk gehoorzaamt, en doet al wat Ik spreken zal, zo zal Ik uwer vijanden vijand, en uwer wederpartijders wederpartij zijn.

23 Want Mijn Engel zal voor uw aangezicht gaan, en Hij zal u inbrengen tot de Amorieten, en Hethieten, en Ferezieten, en Kanaanieten, Hevieten, en Jebusieten; en Ik zal hen verdelgen.

24 Gij zult u voor hun goden niet buigen, noch hen dienen; ook zult gij naar hun werken niet doen; maar gij zult ze geheel afbreken, en hun opgerichte beelden ganselijk vermorzelen.

25 En gij zult den HEERE uw God dienen, zo zal Hij uw brood en uw water zegenen; en Ik zal de krankheden uit het midden van u weren.

26 Er zal geen misdrachtige, noch onvruchtbare in uw land zijn; Ik zal het getal uwer dagen vervullen.

27 Ik zal Mijn schrik voor uw aangezicht zenden, en al het volk, tot hetwelk gij komt, versaagd maken; en Ik zal maken, dat al uw vijanden u den nek toekeren.

28 Ik zal ook horzelen voor uw aangezicht zenden; die zullen van voor uw aangezicht uitstoten de Hevieten, de Kanaanieten en de Hethieten.

29 Ik zal hen in een jaar van uw aangezicht niet uitstoten, opdat het land niet woest worde, en het wild gedierte boven u niet vermenigvuldigd worde.

30 Ik zal hen allengskens van uw aangezicht uitstoten, totdat gij gewassen zijt en het land erft.

31 En Ik zal uw landpalen zetten van de zee Suf tot aan de zee der Filistijnen, en van de woestijn tot aan de rivier; want Ik zal de inwoners van dat land in uw hand geven, dat gij hen voor uw aangezicht uitstoot.

32 Gij zult met hen, noch met hun goden, een verbond maken.

33 Zij zullen in uw land niet wonen, opdat zij u tegen Mij niet doen zondigen; indien gij hun goden dient, het zal u voorzeker tot een valstrik zijn.

Exodus 23 Commentary

Chapter 23

Laws against falsehood and injustice. (1-9) The year of rest, The sabbath, The three festivals. (10-19) God promises to conduct the Israelites to Canaan. (20-33)

Verses 1-9 In the law of Moses are very plain marks of sound moral feeling, and of true political wisdom. Every thing in it is suited to the desired and avowed object, the worship of one only God, and the separation of Israel from the pagan world. Neither parties, friends, witnesses, nor common opinions, must move us to lessen great faults, to aggravate small ones, excuse offenders, accuse the innocent, or misrepresent any thing.

Verses 10-19 Every seventh year the land was to rest. They must not plough or sow it; what the earth produced of itself, should be eaten, and not laid up. This law seems to have been intended to teach dependence on Providence, and God's faithfulness in sending the larger increase while they kept his appointments. It was also typical of the heavenly rest, when all earthly labours, cares, and interests shall cease for ever. All respect to the gods of the heathen is strictly forbidden. Since idolatry was a sin to which the Israelites leaned, they must blot out the remembrance of the gods of the heathen. Solemn religious attendance on God, in the place which he should choose, is strictly required. They must come together before the Lord. What a good Master do we serve, who has made it our duty to rejoice before him! Let us devote with pleasure to the service of God that portion of our time which he requires, and count his sabbaths and ordinances to be a feast unto our souls. They were not to come empty-handed; so now, we must not come to worship God empty-hearted; our souls must be filled with holy desires toward him, and dedications of ourselves to him; for with such sacrifices God is well pleased.

Verses 20-33 It is here promised that they should be guided and kept in their way through the wilderness to the land of promise, Behold, I send an angel before thee, mine angel. The precept joined with this promise is, that they be obedient to this angel whom God would send before them. Christ is the Angel of Jehovah; ( 1 Corinthians. 10:9 ) a comfortable settlement in the land of Canaan. How reasonable are the conditions of this promise; that they should serve the only true God; not the gods of the nations, which are no gods at all. How rich are the particulars of this promise! The comfort of their food, the continuance of their health, the increase of their wealth, the prolonging their lives to old age. Thus hath godliness the promise of the life that now is. It is promised that they should subdue their enemies. Hosts of hornets made way for the hosts of Israel; such mean creatures can God use for chastising his people's enemies. In real kindness to the church, its enemies are subdued by little and little; thus we are kept on our guard, and in continual dependence on God. Corruptions are driven out of the hearts of God's people, not all at once, but by little and little. The precept with this promise is, that they should not make friendship with idolaters. Those that would keep from bad courses, must keep from bad company. It is dangerous to live in a bad neighbourhood; others' sins will be our snares. Our greatest danger is from those who would make us sin against God.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO EXODUS 23

This chapter contains several laws, chiefly judicial, relating to the civil polity of Israel, as concerning witness borne and judgment made of cases in courts of judicature, without any respect to poor or rich, and without the influence of a bribe, Ex 23:1-3,6-8, concerning doing good to an enemy in case any of his cattle go astray, or fall under their burden, Ex 23:4,5, and of the oppression of a stranger, Ex 23:9, and then follow others concerning the sabbath of the seventh year, and of the seventh day, with a caution against the use of the names of idols, Ex 23:10-13, next are laws concerning the appearance of all their males at the three feasts, Ex 23:14-17, and concerning the slaying of the sacrifice of the passover, and bringing the first of the firstfruits of the land, Ex 23:18,19 and then a promise is made of sending an angel to them to bring them into the land of Canaan, where they should carefully avoid all idolatry, and show a just indignation against it, and serve the Lord, and then it would be well with them, Ex 23:20-26, and particularly it is promised, that the Lord would send his fear, and his hornets, before them, to destroy the inhabitants of the land, and drive out the rest by little and little, until they should possess the utmost borders of it, which are fixed, Ex 23:27-31, and the chapter is concluded with a direction not to make a covenant with these people, or their gods, nor suffer them to dwell among them, lest they should be a snare unto them, Ex 23:32,33.