Nehemia 2:2

2 Zo zeide de koning tot mij: Waarom is uw aangezicht treurig, zo gij toch niet krank zijt? Dit is niet dan treurigheid des harten. Toen vreesde ik gans zeer.

Nehemia 2:2 Meaning and Commentary

Nehemiah 2:2

Wherefore the king said unto me, why is thy countenance sad,
seeing thou art not sick?
&c.] He had no disorder upon him to change his countenance and make him sorrowful, and therefore asks what should be the reason of it:

this is nothing else but sorrow of heart;
this is not owing to any bodily disease or pain, but some inward trouble of mind; or "wickedness of heart" ^F16, some ill design in his mind, which being conscious of, and thoughtful about, was discovered in his countenance; he suspected, as Jarchi intimates, a design to kill him, by putting poison into his cup:

then I was very sore afraid;
lest the king should have suspicion of an ill design on him; or lest, since he must be obliged to give the true reason, he should not succeed in his request, it being so large, and perhaps many about the king were no friends to the Jews.

---

FOOTNOTES:

F16 (bl er) (ponhria kardiav) , Sept. "malum nescio quod in corde tuo est", V. L.

Nehemia 2:2 In-Context

1 Toen geschiedde het in de maand Nisan, in het twintigste jaar van den koning Arthahsasta, als er wijn voor zijn aangezicht was, dat ik den wijn opnam, en gaf hem den koning; nu was ik nooit treurig geweest voor zijn aangezicht.

2 Zo zeide de koning tot mij: Waarom is uw aangezicht treurig, zo gij toch niet krank zijt? Dit is niet dan treurigheid des harten. Toen vreesde ik gans zeer.

3 En ik zeide tot de koning: De koning leve in eeuwigheid! Hoe zou mijn aangezicht niet treurig zijn, daar de stad, de plaats der begravenissen mijner vaderen, woest is, en haar poorten met vuur verteerd zijn?

4 En de koning zeide tot mij: Wat verzoekt gij nu? Toen bad ik tot God van den hemel.

5 En ik zeide tot den koning: Zo het den koning goeddunkt, en zo uw knecht voor uw aangezicht aangenaam is, dat gij mij zendt naar Juda, naar de stad der begravenissen mijner vaderen, dat ik ze bouwe.