Spreuken 19

1 De arme, in zijn oprechtheid wandelende, is beter dan de verkeerde van lippen, en die een zot is.

2 Ook is de ziel zonder wetenschap niet goed; en die met de voeten haastig is, zondigt.

3 De dwaasheid des mensen zal zijn weg verkeren; en zijn hart zal zich tegen den HEERE vergrammen.

4 Het goed brengt veel vrienden toe; maar de arme wordt van zijn vriend gescheiden.

5 Een vals getuige zal niet onschuldig zijn; en die leugen blaast, zal niet ontkomen.

6 Velen smeken het aangezicht des prinsen; en een ieder is een vriend desgenen, die giften geeft.

7 Al de broeders des armen haten hem; hoeveel te meer gaan zijn vrienden verre van hem! Hij loopt hen na met woorden die niets zijn.

8 Die verstand bekomt, heeft zijn ziel lief; hij neemt de verstandigheid waar, om het goede te vinden.

9 Een vals getuige zal niet onschuldig zijn; en die leugen blaast, zal vergaan.

10 De weelde staat een zot niet wel; hoeveel te min een knecht te heersen over vorsten!

11 Het verstand des mensen vertrekt zijn toorn; en zijn sieraad is de overtreding voorbij te gaan.

12 Des konings gramschap is als het brullen eens jongen leeuws; maar zijn welgevallen is als dauw op het kruid.

13 Een zotte zoon is zijn vader grote ellende; en de kijvingen ener vrouw als een gestadig druipen.

14 Huis en goed is een erve van de vaderen; maar een verstandige vrouw is van den HEERE.

15 Luiheid doet in diepen slaap vallen; en een bedriegelijke ziel zal hongeren.

16 Die het gebod bewaart, bewaart zijn ziel; die zijn wegen veracht, zal sterven.

17 Die zich des armen ontfermt, leent den HEERE, en Hij zal hem zijn weldaad vergelden.

18 Tuchtig uw zoon, als er nog hoop is; maar verhef uw ziel niet, om hem te doden.

19 Die groot is van grimmigheid, zal straf dragen; want zo gij hem uitredt, zo zult gij nog moeten voortvaren.

20 Hoor raad, en ontvang tucht, opdat gij in uw laatste wijs zijt.

21 In het hart des mans zijn veel gedachten; maar de raad des HEEREN, die zal bestaan.

22 De wens des mensen is zijn weldadigheid; maar de arme is beter dan een leugenachtig man.

23 De vreze des HEEREN is ten leven; want men zal verzadigd zijnde vernachten; met het kwaad zal men niet bezocht worden.

24 Een luiaard verbergt de hand in den boezem, en hij zal ze niet weder aan zijn mond brengen.

25 Sla de spotter, zo zal de slechte kloekzinnig worden; en bestraf den verstandige, hij zal wetenschap begrijpen.

26 Wie de vader verwoest, of de moeder verjaagt, is een zoon, die beschaamd maakt, en schande aandoet.

27 Laat af, mijn zoon, horende de tucht, af te dwalen van de redenen der wetenschap.

28 Een Belialsgetuige bespot het recht; en de mond der goddelozen slokt de ongerechtigheid in.

29 Gerichten zijn voor de spotters bereid, en slagen voor den rug der zotten.

Spreuken 19 Commentary

Chapter 19

Verse 1 A poor man who fears God, is more honourable and happy, than a man without wisdom and grace, however rich or advanced in rank. Verse 2 . What good can the soul do, if without knowledge? And he sins who will not take time to ponder the path of his feet. Verse 3 . Men run into troubles by their own folly, and then fret at the appointments of God. Verse 4 . Here we may see how strong is men's love of money. Verse 5 . Those that tell lies in discourse, are in a fair way to be guilty of bearing false-witness. Verse 6 . We are without excuse if we do not love God with all our hearts. His gifts to us are past number, and all the gifts of men to us are fruits of his bounty. Verse 7 . Christ was left by all his disciples; but the Father was with him. It encourages our faith that he had so large an experience of the sorrows of poverty. Verse 8 . Those only love their souls aright that get true wisdom. Verse 9 . Lying is a damning, destroying sin. Verse 10 . A man that has not wisdom and grace, has no right or title to true joy. It is very unseemly for one who is a servant to sin, to oppress God's free-men. Verse 11 . He attains the most true glory who endeavours most steadily to overcome evil with good. Verse 12 . Christ is a King, whose wrath against his enemies will be as the roaring of a lion, and his favour to his people as the refreshing dew. Verse 13 . It shows the vanity of the world, that we are liable to the greatest griefs where we promise ourselves the greatest comfort. Verse 14 . A discreet and virtuous wife is more valuable than house and riches. Verse 15 . A sluggish, slothful disposition makes men poor; it brings them to want. And this applies both to the present life and that which is to come. Verse 16 . If we keep God's word, God's word will keep us from every thing really hurtful. We abuse the doctrine of free grace, if we think that it does away the necessity and advantage of obedience. Those that live at random must die. This truth is clearly taught in words enough to alarm the stoutest sinner. Verse 17 . God has chosen the poor of this world, to be rich in faith, and heirs of his kingdom. Verse 18 . When parents keep under foolish tenderness, they do their best to render children a comfort to them, and happy in themselves. Verse 19 . The spared and spoiled child is likely to become a man of great wrath. Verse 20 . Those that would be wise in their latter end, must be taught and ruled when young. Verse 21 . What should we desire, but that all our purposes may agree with God's holy will? Verse 22 . It is far better to have a heart to do good, and want ability for it, than to have ability for it, and want a heart to it. Verse 23 . Those that live in the fear of God, shall get safety, satisfaction, and true and complete happiness. Verse 24 . Indolence, when indulged, so grows upon people, that they have no heart to do the most needful things for themselves. Verse 25 . A gentle rebuke goes farthest with a man of understanding. Verse 26 . The young man who wastes his father's substance, or makes his aged mother destitute, is hateful, and will come to disgrace. Verse 27 . It is the wisdom of young men to dread hearing such talk as puts loose and evil principles into the mind. Verse 28 . Those are the worst of sinners, who are glad of an opportunity to sin. Verse 29 . The unbelief of man shall not make God's threatenings of no effect. Christ himself, when bearing sins not his own, was not spared. Justice and judgment took hold of our blessed Surety; and will God spare obstinate sinners?

Chapter Summary

INTRODUCTION TO 1 KINGS 8

This chapter gives an account of the introduction of the ark into the temple, 1Ki 8:1-9 of the glory of the Lord filling it, 1Ki 8:10,11 of a speech Solomon made to the people concerning the building of the temple, and how he came to be engaged in it, 1Ki 8:12-21, of a prayer of his he put up on this occasion, requesting, that what supplications soever were made at any time, or on any account, by Israelites or strangers, might be accepted by the Lord, 1Ki 8:22-53, and of his blessing the people of Israel at the close of it, with some useful exhortations, 1Ki 8:54-61, and of the great number of sacrifices offered up by him, and the feast he made for the people, upon which he dismissed them, 1Ki 8:62-66.