Spreuken 12

1 Wie de tucht liefheeft, die heeft de wetenschap lief; maar wie de bestraffing haat, is onvernuftig.

2 De goede zal een welgevallen trekken van den HEERE; maar een man van schandelijke verdichtselen zal Hij verdoemen.

3 De mens zal niet bevestigd worden door goddeloosheid; maar de wortel der rechtvaardigen zal niet bewogen worden.

4 Een kloeke huisvrouw is een kroon haars heren; maar die beschaamt maakt, is als verrotting in zijn beenderen.

5 Der rechtvaardigen gedachten zijn recht; der goddelozen raadslagen zijn bedrog.

6 De woorden der goddelozen zijn om op bloed te loeren; maar de mond der oprechten zal ze redden.

7 De goddelozen worden omgekeerd, dat zij niet meer zijn; maar het huis der rechtvaardigen zal bestaan.

8 Een ieder zal geprezen worden, naardat zijn verstandigheid is; maar die verkeerd van hart is, zal tot verachting wezen.

9 Beter is, die zich gering acht, en een knecht heeft, dan die zichzelven eert, en des broods gebrek heeft.

10 De rechtvaardige kent het leven van zijn beest; maar de barmhartigheden der goddelozen zijn wreed.

11 Die zijn land bouwt, zal van brood verzadigd worden; maar die ijdele mensen volgt, is verstandeloos.

12 De goddeloze begeert het net der bozen; maar de wortel der rechtvaardigen zal uitgeven.

13 In de overtreding der lippen is de strik des bozen; maar de rechtvaardige zal uit de benauwdheid uitkomen.

14 Een ieder wordt van de vrucht des monds met goed verzadigd; en de vergelding van des mensen handen zal hij tot zich wederbrengen.

15 De weg des dwazen is recht in zijn ogen; maar die naar raad hoort, is wijs.

16 De toorn des dwazen wordt ten zelven dage bekend; maar die kloekzinnig is, bedekt de schande.

17 Die waarheid voortbrengt, maakt gerechtigheid bekend; maar een getuige der valsheden, bedrog.

18 Daar is een, die woorden als steken van een zwaard onbedachtelijk uitspreekt; maar de tong der wijzen is medicijn.

19 Een waarachtige lip zal bevestigd worden in eeuwigheid; maar een valse tong is maar voor een ogenblik.

20 Bedrog is in het hart dergenen, die kwaad smeden; maar degenen die vrede raden, hebben blijdschap.

21 Den rechtvaardigen zal geen leed wedervaren; maar de goddelozen zullen met kwaad vervuld worden.

22 Valse lippen zijn den HEERE een gruwel; maar die trouwelijk handelen, zijn Zijn welgevallen.

23 Een kloekzinnig mens bedekt de wetenschap; maar het hart der zotten roept dwaasheid uit.

24 De hand der vlijtigen zal heersen; maar de bedriegers zullen onder cijns wezen.

25 Bekommernis in het hart des mensen buigt het neder; maar een goed woord verblijdt het.

26 De rechtvaardige is voortreffelijker dan zijn naaste; maar de weg der goddelozen doet hen dwalen.

27 Een bedrieger zal zijn jachtvang niet braden; maar het kostelijk goed des mensen is des vlijtigen.

28 In het pad der gerechtigheid is het leven; en in den weg van haar voetpad is de dood niet.

Spreuken 12 Commentary

Chapter 12

Verse 1 Those who have grace, will delight in the instructions given them. Those that stifle their convictions, are like brutes. Verse 2 . The man who covers selfish and vicious designs under a profession of religion or friendship, will be condemned. Verse 3 . Though men may advance themselves by sinful arts, they cannot settle and secure themselves. But those who by faith are rooted in Christ, are firmly fixed. Verse 4 . A wife who is pious, prudent, and looks well to the ways of her household, who makes conscience of her duty, and can bear crosses; such a one is an honour and comfort to her husband. She that is the reverse of this, preys upon him, and consumes him. Verse 5 . Thoughts are not free; they are under the Divine knowledge, therefore under the Divine command. It is a man's shame to act with deceit, with trick and design. Verse 6 . Wicked people speak mischief to their neighbours. A man may sometimes do a good work with one good word. Verse 7 . God's blessing is often continued to the families of godly men, while the wicked are overthrown. Verse 8 . The apostles showed wisdom by glorying in shame for the name of Christ. Verse 9 . He that lives in a humble state, who has no one to wait upon him, but gets bread by his own labour, is happier than he that glories in high birth or gay attire, and wants necessaries. Verse 10 . A godly man would not put even an animal to needless pain. But the wicked often speak of others as well used, when they would not endure like treatment for a single day. Verse 11 . It is men's wisdom to mind their business, and follow an honest calling. But it is folly to neglect business; and the grace of God teaches men to disdain nothing but sin. Verse 12 . When the ungodly see others prosper by sin, they wish they could act in the same way. But the root of Divine grace, in the heart of the righteous, produces other desires and purposes. Verse 13 . Many a man has paid dear in this world for the transgression of his lips. Verse 14 . When men use their tongues aright, to teach and comfort others, they enjoy acceptance through Christ Jesus; and the testimony of their conscience, that they in some measure answer the end of their being. Verse 15 . A fool, in the sense of Scripture, means a wicked man, one who acts contrary to the wisdom that is from above. His rule is, to do what is right in his own eyes. Verse 16 . A foolish man is soon angry, and is hasty in expressing it; he is ever in trouble and running into mischief. It is kindness to ourselves to make light of injuries and affronts, instead of making the worst of them. Verse 17 . It is good for all to dread and detest the sin of lying, and to be governed by honesty. Verse 18 . Whisperings and evil surmises, like a sword, separate those that have been dear to each other. The tongue of the wise is health, making all whole. Verse 19 . If truth be spoken, it will hold good; whoever may be disobliged, still it will keep its ground. Verse 20 . Deceit and falsehood bring terrors and perplexities. But those who consult the peace and happiness of others have joy in their own minds. Verse 21 . If men are sincerely righteous, the righteous God has engaged that no evil shall happen to them. But they that delight in mischief shall have enough of it. Verse 22 . Make conscience of truth, not only in words, but in actions. Verse 23 . Foolish men proclaim to all the folly and emptiness of their minds. Verse 24 . Those who will not take pains in an honest calling, living by tricks and dishonesty, are paltry and beggarly. Verse 25 . Care, fear, and sorrow, upon the spirits, deprive men of vigour in what is to be done, or courage in what is to be borne. A good word from God, applied by faith, makes the heart glad. Verse 26 . The righteous is abundant; though not in this world's goods, yet in the graces and comforts of the Spirit, which are the true riches. Evil men vainly flatter themselves that their ways are not wrong. Verse 27 . The slothful man makes no good use of the advantages Providence puts in his way, and has no comfort in them. The substance of a diligent man, though not great, does good to him and his family. He sees that God gives it to him in answer to prayer. Verse 28 . The way of religion is a straight, plain way; it is the way of righteousness. There is not only life at the end, but life in the way; all true comfort.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO FIRST KING 2

This chapter gives an account of the charge David gave to his son Solomon, a little before his death, to walk in the ways of the Lord, 1Ki 2:1-4; and of some instructions delivered to him concerning some particular persons he should either show favour to, or execute justice on, 1Ki 2:5-9; and the next account in it is concerning his death and burial, and the years of his reign, 1Ki 2:10,11; after which it relates an address of Bathsheba to Solomon in favour of Adonijah, which was refused, and the issue of it was his death, 1Ki 2:12-25; and the deposition of Abiathar from the priesthood, 1Ki 2:26,27; and the putting of Joab to death for his treason and murders, 1Ki 2:28-34; in whose post Benaiah was put, as Zadok was in the place of Abiathar, 1Ki 2:35; and lastly the confinement of Shimei in Jerusalem, who had cursed David, 1Ki 2:36-38; who upon transgressing the orders given him was put to death, 1Ki 2:39-46.