Deuteronomium 11

1 Daarom zult gij den HEERE, uw God, liefhebben, en gij zult te allen dage onderhouden Zijn bevel, en Zijn inzettingen, en Zijn rechten, en Zijn geboden.

2 En gijlieden zult heden weten, dat ik niet spreek met uw kinderen, die het niet weten, en de onderwijzing des HEEREN, uws Gods, niet gezien hebben. Zijn grootheid, Zijn sterke hand en Zijn uitgestrekten arm;

3 Daartoe Zijn tekenen en Zijn daden, die Hij in het midden van Egypte gedaan heeft, aan Farao, den koning van Egypte, en aan zijn ganse land;

4 En wat Hij gedaan heeft aan het heir der Egyptenaren, aan deszelfs paarden en aan deszelfs wagenen; dat Hij de wateren van de Schelfzee boven hun aangezicht deed overzwemmen, als zij ulieden van achteren vervolgden; en de HEERE verdeed hen, tot op dezen dag.

5 En wat Hij ulieden gedaan heeft in de woestijn, totdat gij gekomen zijt aan deze plaats.

6 Daarboven, wat Hij gedaan heeft aan Dathan, en aan Abiram, zonen van Eliab, den zoon van Ruben; hoe de aarde haar mond opendeed, en hen verslond met hun huisgezinnen, en hun tenten, ja, al wat bestond, dat hun aanging, in het midden van gans Israel.

7 Want het zijn uw ogen, die gezien hebben al dit grote werk des HEEREN, dat Hij gedaan heeft.

8 Houdt dan alle geboden, die ik u heden gebiede; opdat gij gesterkt wordt en inkomt, en erft het land, waarheen gij overtrekt, om dat te erven;

9 En opdat gij de dagen verlengt in het land, dat de HEERE uw vaderen gezworen heeft, aan hen en aan hun zaad te geven; een land, vloeiende van melk en honig.

10 Want het land, waar gij naar toe gaat, om dat te erven, is niet als Egypteland, van waar gij uitgegaan zijt, hetwelk gij bezaaidet met uw zaad, en bewaterdet met uw gang, als een kruidhof.

11 Maar het land, waarheen gij overtrekt, om dat te erven, is een land van bergen en van dalen; het drinkt water bij den regen des hemels;

12 Een land, dat de HEERE, uw God, bezorgt; de ogen des HEEREN, uws Gods, zijn gedurig daarop, van het begin des jaars tot het einde des jaars.

13 En het zal geschieden, zo gij naarstiglijk zult horen naar Mijn geboden, die Ik u heden gebiede, om den HEERE, uw God, lief te hebben, en Hem te dienen, met uw ganse hart en met uw ganse ziel;

14 Zo zal Ik den regen uws lands geven te Zijner tijd, vroegen regen en spaden regen, opdat gij uw koren, en uw most, en uw olie inzamelt.

15 En Ik zal kruid geven op uw veld voor uw beesten; en gij zult eten en verzadigd worden.

16 Wacht uzelven, dat ulieder hart niet verleid worde, dat gij afwijkt, en andere goden dient, en u voor die buigt;

17 Dat de toorn des HEEREN tegen ulieden ontsteke, en Hij den hemel toesluite, dat er geen regen zij, en het aardrijk zijn gewas niet geve; en gij haastelijk omkomt van het goede land, dat u de HEERE geeft.

18 Legt dan deze mijn woorden in uw hart, en in uw ziel, en bindt ze tot een teken op uw hand, dat zij tot voorhoofdspanselen zijn tussen uw ogen;

19 En leert die uw kinderen, sprekende daarvan, als gij in uw huis zit, en als gij op den weg gaat, en als gij nederligt, en als gij opstaat;

20 En schrijft ze op de posten van uw huis, en aan uw poorten;

21 Opdat uw dagen, en de dagen uwer kinderen, in het land, dat de HEERE uw vaderen gezworen heeft hun te geven, vermenigvuldigen, gelijk de dagen des hemels op de aarde.

22 Want zo gij naarstiglijk houdt al deze geboden, die ik u gebiede om die te doen, den HEERE, uw God, liefhebbende, wandelende in al Zijn wegen, en Hem aanhangende;

23 Zo zal de HEERE al deze volken voor uw aangezicht uit de bezitting verdrijven, en gij zult erfelijk bezitten groter en machtiger volken, dan gij zijt.

24 Alle plaats, waar uw voetzool op treedt, zal de uwe zijn; van de woestijn en den Libanon, van de rivier, de rivier Frath, tot aan de achterste zee, zal uw landpale zijn.

25 Niemand zal voor uw aangezicht bestaan; de HEERE, uw God, zal uw schrik en uw vreze geven over al het land, waarop gij treden zult, gelijk als Hij tot u gesproken heeft.

26 Ziet, ik stel ulieden heden voor, zegen en vloek:

27 Den zegen, wanneer gij horen zult naar de geboden des HEEREN, uws Gods, die ik u heden gebiede;

28 Maar den vloek, zo gij niet horen zult naar de geboden des HEEREN, uws Gods, en afwijkt van den weg, dien ik u heden gebiede, om andere goden na te wandelen, die gij niet gekend hebt.

29 En het zal geschieden, als u de HEERE, uw God, zal hebben ingebracht in het land, waar gij naar toe gaat, om dat te erven; dan zult gij den zegen uitspreken op den berg Gerizim, en den vloek op den berg Ebal.

30 Zijn zij niet aan gene zijde van de Jordaan, achter den weg van den ondergang der zon, in het land der Kanaanieten, die in het vlakke veld wonen, tegenover Gilgal, bij de eikenbossen van More?

31 Want gijlieden zult over de Jordaan gaan, dat gij inkomet om te erven dat land, dat de HEERE, uw God, u geven zal; en gij zult het erfelijk bezitten, en daarin wonen.

32 Neemt dan waar te doen al de inzettingen en de rechten, die ik u heden voorstel.

Deuteronomium 11 Commentary

Chapter 11

The great work God wrought for Israel. (1-7) Promises and threatenings. (8-17) Careful study of God's word requisite. (18-25) The blessings and the curse set forth. (26-32)

Verses 1-7 Observe the connexion of these two; Thou shalt love the Lord, and keep his charge. Love will work in obedience, and that only is acceptable obedience which flows from a principle of ( 1 John. 5:3 ) works of God which their eyes had seen. What our eyes have seen, especially in our early days, should affect us, and make us better long afterwards.

Verses 8-17 Moses sets before them, for the future, life and death, the blessing and the curse, according as they did or did not keep God's commandment. Sin tends to shorten the days of all men, and to shorten the days of a people's prosperity. God will bless them with an abundance of all good things, if they would love him and serve him. Godliness has the promise of the life that now is; but the favour of God shall put gladness into the heart, more than the increase of corn, and wine, and oil. Revolt from God to idols would certainly be their ruin. Take heed that your hearts be not deceived. All who forsake God to set their affection upon any creature, will find themselves wretchedly deceived, to their own destruction; and this will make it worse, that it was for want of taking heed.

Verses 18-25 Let all be directed by the three rules here given. 1. Let our hearts be filled with the word of God. There will not be good practices in the life, unless there be good thoughts, good affections, and good principles in the heart. 2. Let our eyes be fixed upon the word of God, having constant regard to it as the guide of our way, as the rule of our work, ( Psalms 119:30 ) . 3. Let our tongues be employed about the word of God. Nor will any thing do more to cause prosperity, and keeping up religion in a nation, than the good education of children.

Verses 26-32 Moses sums up all the arguments for obedience in two words, the blessing and the curse. He charged the people to choose which they would have. Moses then appointed a public and solemn proclamation of the blessing and curse, to be made upon the two mountains of Gerizim and Ebal. We have broken the law, and are under its curse, without remedy from ourselves. In mercy, the gospel again sets before us a blessing and a curse. A blessing, if we obey the call to repentance, to faith in Christ, and newness of heart and life through him; an awful curse, if we neglect so great salvation. Let us thankfully welcome these glad tidings of great joy; and let us not harden our hearts, but hear this voice of God while it is called to-day, and while he invites us to come to him upon a mercy-seat. Let us be diligent to make our calling and election sure.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO DEUTERONOMY 11

In this chapter, the exhortation to love the Lord, and keep his commands, is repeated and urged again and again from various considerations; as not only from the chastisement of Pharaoh and the wicked Egyptians, but of such Israelites who offended the Lord, and transgressed his law, De 12:1-7, from the goodness and excellency of the land they were going to inherit, De 11:8-11, from the blessing of rain that would come upon it, and be productive of all good things for man and beast, in case of obedience, and a restraint of it in case of disobedience, De 11:12-17, from the continuance of them and their offspring in the land, should they be careful to observe the commands themselves, and teach them their children, De 11:18-21, and from the extensiveness of their conquests and dominions, De 11:22-25 and from the different issue and effects of their conduct and behaviour, a blessing upon them if obedient, but a curse if disobedient, De 11:26-28 and the chapter is concluded with an exhortation to pronounce the blessing on Mount Gerizim, and the curse on Mount Ebal; the situation of which places is described when they should come into the land of Canaan, of which they are assured, De 11:29-32.