Jesaja 30

1 Wee den kinderen, die afvallen, spreekt de HEERE, om een raadslag te maken, maar niet uit Mij, en om zich met een bedekking te bedekken, maar niet uit Mijn Geest, om zonde tot zonde te doen;

2 Die gaan, om af te trekken in Egypte, en vragen Mijn mond niet; om zich te sterken met de macht van Farao, en om hun toevlucht te nemen onder de schaduw van Egypte.

3 Want de sterkte van Farao zal ulieden tot schaamte zijn, en die toevlucht onder de schaduw van Egypte tot schande.

4 Wanneer zijn vorsten zullen geweest zijn tot Zoan, en zijn gezanten zullen gekomen zijn tot nabij Chanes;

5 Hij zal hen allen beschaamd maken door een volk, dat hun geen nut kan doen, noch tot hulp, noch tot voordeel, maar tot schande en ook tot smaadheid zijn zal.

6 De last der beesten, van het zuiden, naar het land des angstes, en der benauwdheid, van waar de sterke leeuw en de oude leeuw is, de basilisk en de vurige vliegende draak; hun goederen zullen zij voeren op den rug der veulens, en hun schatten op de bulten der kemelen, tot het volk, dat hun geen nut doen zal.

7 Want Egypte zal ijdellijk en te vergeefs helpen; daarom heb Ik hierover geroepen; Stilzitten zal hun sterkte zijn.

8 Nu dan, ga henen, schrijf voor hen op een tafel, en teken het in een boek, opdat het blijve tot den laatsten dag, voor altoos, tot in eeuwigheid.

9 Want het is een wederspannig volk; het zijn leugenachtige kinderen; kinderen, die des HEEREN wet niet horen willen.

10 Die daar zeggen tot de zieners: Ziet niet; en tot de schouwers: Schouwt ons niet, wat recht is; spreekt tot ons zachte dingen, schouwt ons bedriegerijen.

11 Wijkt af van den weg, maakt u van de baan; laat den Heilige Israels van ons ophouden!

12 Daarom, zo zegt de Heilige Israels: Omdat gijlieden dit woord verwerpt, en vertrouwt op onderdrukking en verkeerdheid, en steunt daarop:

13 Daarom zal ulieden deze misdaad zijn gelijk een vallende scheur, uitwaarts gebogen in een hogen muur, welks breuk haastelijk in een ogenblik komen zal.

14 Ja, Hij zal ze verbreken, gelijk een pottenbakkerskruik verbroken wordt; in het brijzelen zal Hij niet verschonen; alzo dat van haar verbrijzeling niet een scherf zal gevonden worden, om vuur uit den haard te nemen, of om water te scheppen uit een gracht.

15 Want alzo zegt de Heere HEERE, de Heilige Israels: Door wederkering en rust zoudt gijlieden behouden worden, in stilheid en in vertrouwen zou uw sterkte zijn; doch gij hebt niet gewild.

16 En gij zegt: Neen, maar op paarden zullen wij vlieden; daarom zult gij vlieden! En: Op snelle paarden zullen wij rijden; daarom zullen uw vervolgers ook snel zijn!

17 Een duizend van het schelden van een enige, van het schelden van vijf zult gij allen vlieden; totdat gij overgelaten wordt, gelijk een mast op den top van een berg, en als een banier op een heuvel.

18 En daarom zal de HEERE wachten, opdat Hij u genadig zij, en daarom zal Hij verhoogd worden, opdat Hij Zich over ulieden ontferme, want de HEERE is een God des gerichts; welgelukzalig zijn die allen, die Hem verwachten.

19 Want het volk zal in Sion wonen, te Jeruzalem; gij zult ganselijk niet wenen; gewisselijk zal Hij u genadig zijn op de stem uws geroeps; zo haast Hij die horen zal, zal Hij u antwoorden.

20 De Heere zal ulieden wel brood der benauwdheid, en wateren der verdrukking geven; maar uw leraars zullen niet meer als met vleugelen wegvliegen, maar uw ogen zullen uw leraars zien;

21 En uw oren zullen horen het woord desgenen, die achter u is, zeggende: Dit is de weg, wandelt in denzelven; als gij zoudt afwijken ter rechterhand of ter linkerhand.

22 En gijlieden zult voor onrein houden het deksel uwer zilveren gesneden beelden, en het overtreksel uwer gouden gegoten beelden; gij zult ze wegwerpen gelijk een maanstondig kleed, en tot elk van die zeggen: Henen uit!

23 Dan zal Hij uw zaad, waarmede gij het land bezaaid hebt, regen geven, en brood van des lands inkomen, en hetzelve zal vet en smoutig zijn; uw vee zal te dien dage in een wijde landouwe weiden.

24 En de ossen, en ezelveulens, die het land bouwen, zullen zuiver voeder eten, hetwelk verschud is met de werpschoffel en met de wan.

25 En er zullen op allen hogen berg, en op allen verhevenen heuvel beekjes en watervlieten zijn, in den dag der grote slachting, wanneer de torens vallen zullen.

26 En het licht der maan zal zijn als het licht der zon, en het licht der zon zal zevenvoudig zijn als het licht van zeven dagen; ten dage als de HEERE de breuk Zijns volks zal verbinden, en de wonde, waarmede het geslagen is, genezen.

27 Ziet, de Naam des HEEREN komt van verre, Zijn toorn brandt, en de last is zwaar; Zijn lippen zijn vol gramschap, en Zijn tong, als een verterend vuur;

28 En Zijn adem is als een overlopende beek, die tot aan den hals toe raakt; om de heidenen te schudden met een schudding der ijdelheid, en als een misleidende toom in de kinnebakkens der volken.

29 Er zal een lofzang bij ulieden zijn, gelijk in den nacht, wanneer het feest geheiligd wordt; en blijdschap des harten, gelijk van een, die met pijpen wandelt, om te komen tot den berg des HEEREN, tot den Rotssteen van Israel.

30 En de HEERE zal Zijn heerlijke stem doen horen, en de nederlating Zijns arms doen zien, met grimmigheid van toorn, en een vlam van verterend vuur, stralen, en een vloed, en hagelstenen.

31 Want door de stem des HEEREN zal Assur te morzel geslagen worden, die met de roede sloeg.

32 En alwaar die gegrondveste staf doorgegaan zal zijn (op welken de HEERE dien zal hebben doen rusten), daar zal men met trommelen en harpen zijn; want met bewegende bestrijdingen zal Hij tegen hen strijden.

33 Want Tofeth is van gisteren bereid; ja, hij is ook voor den koning bereid; Hij heeft hem diep en wijd gemaakt, het vuur en hout van zijn brandstapel is veel; de adem des HEEREN zal hem aansteken als een zwavelstroom.

Jesaja 30 Commentary

Chapter 30

The Jews reproved for seeking aid from Egypt. (1-7) Judgements in consequence of their contempt of God's word. (8-18) God's mercies to his church. (19-26) The ruin of the Assyrian army, and of all God's enemies. (27-33)

Verses 1-7 It was often the fault and folly of the Jews, that when troubled by their neighbours on one side, they sought for succour from others, instead of looking up to God. Nor can we avoid the dreadful consequences of adding sin to sin, but by making the righteousness of Christ our refuge, and seeking for the sanctification of the Holy Spirit. Men have always been prone to lean to their own understandings, but this will end in their shame and misery. They would not trust in God. They took much pains to gain the Egyptians. The riches so spent turned to a bad account. See what dangers men run into who forsake God to follow their carnal confidences. The Creator is the Rock of ages, the creature a broken reed; we cannot expect too little from man, or too much from God. Our strength is to sit still, in humble dependence upon God and his goodness, and quiet submission to his will.

Verses 8-18 The Jews were the only professing people God then had in the world, yet many among them were rebellious. They had the light, but they loved darkness rather. The prophets checked them in their sinful pursuits, so that they could not proceed without fear; this they took amiss. But faithful ministers will not be driven from seeking to awaken sinners. God is the Holy One of Israel, and so they shall find him. They did not like to hear of his holy commandments and his hatred of sin; they desired that they might no more be reminded of these things. But as they despised the word of God, their sins undermined their safety. Their state would be dashed in pieces like a potter's vessel. Let us return from our evil ways, and settle in the way of duty; that is the way to be saved. Would we be strengthened, it must be in quietness and in confidence, keeping peace in our own minds, and relying upon God. They think themselves wiser than God; but the project by which they thought to save themselves was their ruin. Only here and there one shall escape, as a warning to others. If men will not repent, turn to God, and seek happiness in his favour and service, their desires will but hasten their ruin. Those who make God alone their confidence, will have comfort. God ever waits to be gracious to all that come to him by faith in Christ, and happy are those who wait for him.

Verses 19-26 God's people will soon arrive at the Zion above, and then they will weep no more for ever. Even now they would have more comfort, as well as holiness, if they were more constant in prayer. A famine of bread is not so great a judgment as a famine of the word of God. There are right-hand and left-hand errors; the tempter is busy courting us into by-paths. It is happy if, by the counsels of a faithful minister or friend, or the checks of conscience, and the strivings of God the Spirit, we are set right when doubting, and prevented from going wrong. They shall be cured of their idolatry. To all true penitents sin becomes very hateful. This is shown daily in the conversion of souls, by the power of Divine grace, to the fear and love of God. Abundant means of grace, with the influences of the Holy Spirit, would be extended to places destitute of them. The effect of this should be comfort and joy to the people of God. Light, that is, knowledge, shall increase. This is the light which the gospel brought into the world, and which proclaims healing to the broken-hearted.

Verses 27-33 God curbs and restrains from doing mischief. With a word he guides his people into the right way, but with a bridle he turns his enemies upon their own ruin. Here, in threatening the ruin of Sennacherib's army, the prophet points at the final and everlasting destruction of all impenitent sinners. Tophet was a valley near Jerusalem, where fires were continually burning to destroy things that were hurtful and offensive, and there the idolatrous Jews caused their children to pass through the fire to Moloch. This denotes the certainty of the destruction, as an awful emblem of the place of torment in the other world. No oppressor shall escape the Divine wrath. Let sinners then flee to Christ, seeking to be reconciled to Him, that they may be safe and happy, when destruction from the Almighty shall sweep away all the workers of iniquity.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO ISAIAH 30

This chapter contains a complaint of the Jews for their sins and transgressions; a prophecy of their destruction for them; a promise of grace and mercy, and of happy times, to the saints; and a threatening of utter and dreadful ruin to the wicked. The Jews are complained of for their rebellion against God, their slighting his counsel and protection, their trust in Egypt, and application there for help; whither they went with their riches for safety, but in vain, it being contrary to the will and counsel of God, Isa 30:1-7 next follows a denunciation of ruin and destruction for these things, rebellion, and lying, and vain confidence, as well as for contempt of the word of God, which, that it might appear sure and certain, is ordered to be written in a book, Isa 30:8-12 and this ruin is signified by the sudden falling of a wall, and by the breaking of a potter's vessel into pieces, which can never be used more, Isa 30:13,14 and seeing they rejected the way of salvation proposed by the Lord, and took their own way, first destruction is threatened them, which should be very easily brought about, and become so general, that few should escape it, Isa 30:15-17 and then promises of grace and mercy are made to them that wait for the Lord, Isa 30:18 such as a dwelling place in Zion, hearing their prayers, granting them teachers to instruct them, and the riddance of idolatry from them, Isa 30:19-22 and also many outward blessings, as seasonable rain, good bread corn, fat pastures, good food for cattle, and fruitfulness of mountains and hills, Isa 30:23-25 likewise an amazing degree of spiritual light and glory, and healing of the Lord's people, Isa 30:26 and the chapter is concluded with a threatening Of God's wrath upon the Assyrian, expressed by various similes, as of an angry man, an overflowing torrent, a tempest of thunder, lightning, and hail, and the fire of Tophet, Isa 30:27-33.