Spreuken 30

1 De woorden van Agur, den zoon van Jake; een last. De man spreekt tot Ithiel, tot Ithiel en Uchal.

2 Voorwaar, ik ben onvernuftiger dan iemand; en ik heb geen mensenverstand;

3 En ik heb geen wijsheid geleerd, noch de wetenschap der heiligen gekend.

4 Wie is ten hemel opgeklommen, en nedergedaald? Wie heeft den wind in Zijn vuisten verzameld? Wie heeft de wateren in een kleed gebonden? Wie heeft al de einden der aarde gesteld? Hoe is Zijn Naam, en hoe is de Naam Zijns Zoons, zo gij het weet?

5 Alle rede Gods is doorlouterd; Hij is een Schild dengenen, die op Hem betrouwen.

6 Doe niet tot Zijn woorden, opdat Hij u niet bestraffe, en gij leugenachtig bevonden wordt.

7 Twee dingen heb ik van U begeerd, onthoud ze mij niet, eer ik sterve:

8 Ijdelheid en leugentaal doe verre van mij; armoede of rijkdom geef mij niet; voed mij met het brood mijns bescheiden deels;

9 Opdat ik, zat zijnde, U dan niet verloochene, en zegge: Wie is de HEERE? of dat ik, verarmd zijnde, dan niet stele, en den Naam mijns Gods aantaste.

10 Achterklap niet van den knecht bij zijn heer, opdat hij u niet vloeke, en gij schuldig wordt.

11 Daar is een geslacht, dat zijn vader vervloekt, en zijn moeder niet zegent;

12 Een geslacht, dat rein in zijn ogen is, en van zijn drek niet gewassen is;

13 Een geslacht, welks ogen hoog zijn, en welks oogleden verheven zijn;

14 Een geslacht, welks tanden zwaarden, en welks baktanden messen zijn, om de ellendigen van de aarde en de nooddruftigen van onder de mensen te verteren.

15 De bloedzuiger heeft twee dochters: Geef, geef! Deze drie dingen worden niet verzadigd; ja, vier zeggen niet: Het is genoeg!

16 Het graf, de gesloten baarmoeder, de aarde, die van water niet verzadigd wordt, en het vuur zegt niet: Het is genoeg!

17 Het oog, dat den vader bespot, of de gehoorzaamheid der moeder veracht, dat zullen de raven der beek uitpikken, en des arends jongen zullen het eten.

18 Deze drie dingen zijn voor mij te wonderlijk, ja, vier, die ik niet weet:

19 De weg eens arends in den hemel; de weg ener slang op een rotssteen; de weg van een schip in het hart der zee; en de weg eens mans bij een maagd.

20 Alzo is de weg ener overspelige vrouw; zij eet en wist haar mond, en zegt: Ik heb geen ongerechtigheid gewrocht!

21 Om drie dingen ontroert zich de aarde, ja, om vier, die zij niet dragen kan:

22 Om een knecht, als hij regeert; en een dwaas, als hij van brood verzadigd is;

23 Om een hatelijke vrouw, als zij getrouwd wordt; en een dienstmaagd, als zij erfgenaam is van haar vrouw.

24 Deze vier zijn van de kleinste der aarde; doch dezelve zijn wijs, met wijsheid wel voorzien.

25 De mieren zijn een onsterk volk; evenwel bereiden zij in de zomer haar spijs.

26 De konijnen zijn een machteloos volk; nochtans stellen zij hun huis in den rotssteen.

27 De sprinkhanen hebben geen koning; nochtans gaan zij allen uit, zich verdelende in hopen.

28 De spinnekop grijpt met de handen, en is in de paleizen der koningen.

29 Deze drie maken een goeden tred; ja, vier zijn er, die een goeden gang maken;

30 De oude leeuw geweldig onder de gedierten, die voor niemand zal wederkeren;

31 Een windhond van goede lenden, of een bok; en een koning, die niet tegen te staan is.

32 Zo gij dwaselijk gehandeld hebt, met u te verheffen, en zo gij kwaad bedacht hebt, de hand op den mond!

33 Want de drukking der melk brengt boter voort, en de drukking van den neus brengt bloed voort, en de drukking des toorns brengt twist voort.

Spreuken 30 Commentary

Chapter 30

Verses 1-6 Agur speaks of himself as wanting a righteousness, and having done very foolishly. And it becomes us all to have low thoughts of ourselves. He speaks of himself as wanting revelation to guide him in the ways of truth and wisdom. The more enlightened people are, the more they lament their ignorance; the more they pray for clearer, still clearer discoveries of God, and his rich grace in Christ Jesus. In ver. Verse 4 , there is a prophetic notice of Him who came down from heaven to be our Instructor and Saviour, and then ascended into heaven to be our Advocate. The Messiah is here spoken of as a Person distinct from the Father, but his name as yet secret. The great Redeemer, in the glories of his providence and grace, cannot be found out to perfection. Had it not been for Christ, the foundations of the earth had sunk under the load of the curse upon the ground, for man's sin. Who, and what is the mighty One that doeth all this? There is not the least ground to suspect anything wanting in the word of God; adding to his words opens the way to errors and corruptions.

Verses 7-9 Agur wisely prayed for a middle state, that he might be kept at a distance from temptations; he asked daily bread suited to his station, his family, and his real good. There is a remarkable similarity between this prayer and several clauses of the Lord's prayer. If we are removed from vanity and lies; if we are interested in the pardoning love of Christ, and have him for our portion; if we walk with God, then we shall have all we can ask or think, as to spiritual things. When we consider how those who have abundance are prone to abuse the gift, and what it is to suffer want, Agur's prayer will ever be found a wise one, though seldom offered. Food convenient; what is so for one, may not be so for another; but we may be sure that our heavenly Father will supply all our need, and not suffer us to want anything good for us; and why should we wish for more?

Verse 10 Slander not a servant to his master, accuse him not in small matters, to make mischief. ( 11-14 ) . In every age there are monsters of ingratitude who ill-treat their parents. Many persuade themselves they are holy persons, whose hearts are full of sin, and who practise secret wickedness. There are others whose lofty pride is manifest. There have also been cruel monsters in every age. ( 15-17 ) . Cruelty and covetousness are two daughters of the horseleech, that still cry, "Give, give," and they are continually uneasy to themselves. Four things never are satisfied, to which these devourers are compared. Those are never rich that are always coveting. And many who have come to a bad end, have owned that their wicked courses began by despising their parents' authority. ( 18-20 ) . Four things cannot be fully known. The kingdom of nature is full of marvels. The fourth is a mystery of iniquity; the cursed arts by which a vile seducer gains the affections of a female; and the arts which a vile woman uses to conceal her wickedness. ( 21-23 ) Four sorts of persons are very troublesome. Men of low origin and base spirit, who, getting authority, become tyrants. Foolish and violent men indulging in excesses. A woman of a contentious spirit and vicious habits. A servant who has obtained undue influence. Let those whom Providence has advanced from low beginnings, carefully watch against that sin which most easily besets them. ( 24-28 ) . Four things that are little, are yet to be admired. There are those who are poor in the world, and of small account, yet wise for their souls and another world. ( 29-33 ) . We may learn from animals to go well; also to keep our temper under all provocations. We must keep the evil thought in our minds from breaking out into evil speeches. We must not stir up the passions of others. Let nothing be said or done with violence, but every thing with softness and calmness. Alas, how often have we done foolishly in rising up against the Lord our King! Let us humble ourselves before him. And having found peace with Him, let us follow peace with all men.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO 1 KINGS 17

This chapter begins with a prophecy of Elijah, that there should be want of rain for some years to come, and he is directed to go first to the brook Cherith, where he should be fed by ravens, 1Ki 17:1-7, and afterwards he is sent to a widow at Zarephath, where he, she, and her son, were supported for a considerable time with a handful of meal, and a little oil in a cruse miraculously increased, 1Ki 17:8-16, whose son falling sick and dying, he restored to life, 1Ki 17:17-24.