Psalmen 37

1 Een psalm van David. Aleph. Ontsteek u niet over de boosdoeners; benijd hen niet, die onrecht doen.

2 Want als gras zullen zij haast worden afgesneden, en als de groene grasscheutjes zullen zij afvallen.

3 Beth. Vertrouw op den HEERE, en doe het goede; bewoon de aarde, en voed u met getrouwigheid.

4 En verlustig u in den HEERE, zo zal Hij u geven de begeerten uws harten.

5 Gimel. Wentel uw weg op den HEERE, en vertrouw op Hem; Hij zal het maken;

6 En zal uw gerechtigheid doen voortkomen als het licht, en uw recht als den middag.

7 Daleth. Zwijg den HEERE, en verbeid Hem; ontsteek u niet over dengene, wiens weg voorspoedig is; over een man, die listige aanslagen uitvoert.

8 He. Laat af van toorn, en verlaat de grimmigheid; ontsteek u niet, immers niet, om kwaad te doen.

9 Want de boosdoeners zullen uitgeroeid worden, maar die den HEERE verwachten, die zullen de aarde erfelijk bezitten.

10 Vau. En nog een weinig, en de goddeloze zal er niet zijn; en gij zult acht nemen op zijn plaats, maar hij zal er niet wezen.

11 De zachtmoedigen daarentegen zullen de aarde erfelijk bezitten, en zich verlustigen over groten vrede.

12 Zain. De goddeloze bedenkt listige aanslagen tegen den rechtvaardige, en hij knerst over hem met zijn tanden.

13 De Heere belacht hem, want Hij ziet, dat zijn dag komt.

14 Cheth. De goddelozen hebben het zwaard uitgetrokken, en hun boog gespannen, om den ellendige en nooddruftige neder te vellen, om te slachten, die oprecht van weg zijn.

15 Hun zwaard zal in hunlieder hart gaan; en hun bogen zullen verbroken worden.

16 Teth. Het weinige, dat de rechtvaardige heeft, is beter dan de overvloed veler goddelozen.

17 Want de armen der goddelozen zullen verbroken worden; maar de HEERE ondersteunt de rechtvaardigen.

18 Jod. De HEERE kent de dagen der oprechten; en hun erfenis zal in eeuwigheid blijven.

19 Zij zullen niet beschaamd worden in den kwade tijd, en in de dagen des hongers zullen zij verzadigd worden.

20 Caph. Maar de goddelozen zullen vergaan, en de vijanden des HEEREN zullen verdwijnen, als het kostelijkste der lammeren; met den rook zullen zij verdwijnen.

21 Lamed. De goddeloze ontleent en geeft niet weder; maar de rechtvaardige ontfermt zich, en geeft.

22 Want zijn gezegenden zullen de aarde erfelijk bezitten; maar zijn vervloekten zullen uitgeroeid worden.

23 Mem. De gangen deszelven mans worden van den HEERE bevestigd; en Hij heeft lust aan zijn weg.

24 Als hij valt, zo wordt hij niet weggeworpen, want de HEERE ondersteunt zijn hand.

25 Nun. Ik ben jong geweest, ook ben ik oud geworden, maar heb niet gezien den rechtvaardige verlaten, noch zijn zaad zoekende brood.

26 Den gansen dag ontfermt hij zich, en leent; en zijn zaad is tot zegening.

27 Samech. Wijk af van het kwade, en doe het goede, en woon in eeuwigheid.

28 Want de HEERE heeft het recht lief, en zal Zijn gunstgenoten niet verlaten; in eeuwigheid worden zij bewaard; maar het zaad der goddelozen wordt uitgeroeid.

29 De rechtvaardigen zullen de aarde erfelijk bezitten, en in eeuwigheid daarop wonen.

30 Pe. De mond des rechtvaardigen vermeldt wijsheid, en zijn tong spreekt het recht.

31 De wet zijns Gods is in zijn hart; zijn gangen zullen niet slibberen.

32 Tsade. De goddeloze loert op den rechtvaardige, en zoekt hem te doden.

33 Maar de HEERE laat hem niet in zijn hand; en Hij verdoemt hem niet, als hij geoordeeld wordt.

34 Koph. Wacht op den HEERE, en houd Zijn weg, en Hij zal u verhogen, om de aarde erfelijk te bezitten; gij zult zien, dat de goddelozen worden uitgeroeid.

35 Resch. Ik heb gezien een gewelddrijvende goddeloze, die zich uitbreidde als een groene inlandse boom.

36 Maar hij ging door, en zie, hij was er niet meer; en ik zocht hem, maar hij werd niet gevonden.

37 Schin. Let op den vrome, en zie naar den oprechte; want het einde van dien man zal vrede zijn.

38 Maar de overtreders worden te zamen verdelgd. het einde der goddelozen wordt uitgeroeid.

39 Thau. Doch het heil der rechtvaardigen is van den HEERE; hun Sterkte ter tijd van benauwdheid.

40 En de HEERE zal hen helpen, en zal hen bevrijden; Hij zal ze bevrijden van de goddelozen, en zal ze behouden; want zij betrouwen op Hem.

Psalmen 37 Commentary

Chapter 37

David persuades to patience and confidence in God, by the state of the godly and of the wicked.

Verses 1-6 When we look abroad we see the world full of evil-doers, that flourish and live in ease. So it was seen of old, therefore let us not marvel at the matter. We are tempted to fret at this, to think them the only happy people, and so we are prone to do like them: but this we are warned against. Outward prosperity is fading. When we look forward, with an eye of faith, we shall see no reason to envy the wicked. Their weeping and wailing will be everlasting. The life of religion is a believing trust in the Lord, and diligent care to serve him according to his will. It is not trusting God, but tempting him, if we do not make conscience of our duty to him. A man's life consists not in abundance, but, Thou shalt have food convenient for thee. This is more than we deserve, and it is enough for one that is going to heaven. To delight in God is as much a privilege as a duty. He has not promised to gratify the appetites of the body, and the humours of the fancy, but the desires of the renewed, sanctified soul. What is the desire of the heart of a good man? It is this, to know, and love, and serve God. Commit thy way unto the Lord; roll thy way upon the Lord, so the margin reads it. Cast thy burden upon the Lord, the burden of thy care. We must roll it off ourselves, not afflict and perplex ourselves with thoughts about future events, but refer them to God. By prayer spread thy case and all thy cares before the Lord, and trust in him. We must do our duty, and then leave the event with God. The promise is very sweet: He shall bring that to pass, whatever it is, which thou has committed to him.

Verses 7-20 Let us be satisfied that God will make all to work for good to us. Let us not discompose ourselves at what we see in this world. A fretful, discontented spirit is open to many temptations. For, in all respects, the little which is allotted to the righteous, is more comfortable and more profitable than the ill-gotten and abused riches of ungodly men. It comes from a hand of special love. God provides plentifully and well, not only for his working servants, but for his waiting servants. They have that which is better than wealth, peace of mind, peace with God, and then peace in God; that peace which the world cannot give, and which the world cannot have. God knows the believer's days. Not one day's work shall go unrewarded. Their time on earth is reckoned by days, which will soon be numbered; but heavenly happiness shall be for ever. This will be a real support to believers in evil times. Those that rest on the Rock of ages, have no reason to envy the wicked the support of their broken reeds.

Verses 21-33 The Lord our God requires that we do justly, and render to all their due. It is a great sin for those that are able, to deny the payment of just debts; it is a great misery not to be able to pay them. He that is truly merciful, will be ever merciful. We must leave our sins; learn to do well, and cleave to it. This is true religion. The blessing of God is the spring, sweetness, and security of all earthly enjoyments. And if we are sure of this, we are sure not to want any thing good for us in this world. By his grace and Holy Spirit, he directs the thoughts, affections, and designs of good men. By his providence he overrules events, so as to make their way plain. He does not always show them his way for a distance, but leads them step by step, as children are led. God will keep them from being ruined by their falls, either into sin or into trouble, though such as fall into sin will be sorely hurt. Few, if any, have known the consistent believer, or his children, reduced to abject, friendless want. God forsakes not his saints in affliction; and in heaven only the righteous shall dwell for ever; that will be their everlasting habitation. A good man may fall into the hands of a messenger of Satan, and be sorely buffeted, but God will not leave him in his enemy's hands.

Verses 34-40 Duty is ours, and we must mind it; but events are God's, we must refer the disposal of them to him. What a striking ( psalms 37:35-36 ) But God remarkably blights the projects of the prosperous wicked, especially persecutors. None are perfect in themselves, but believers are so in Christ Jesus. If all the saint's days continue dark and cloudy, his dying day may prove comfortable, and his sun set bright; or, if it should set under a cloud, yet his future state will be everlasting peace. The salvation of the righteous will be the Lord's doing. He will help them to do their duties, to bear their burdens; help them to bear their troubles well, and get good by them, and, in due time, will deliver them out of their troubles. Let sinners then depart from evil, and do good; repent of and forsake sin, and trust in the mercy of God through Jesus Christ. Let them take his yoke upon them, and learn of him, that they may dwell for evermore in heaven. Let us mark the closing scenes of different characters, and always depend on God's mercy.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO PSALM 37

\\<<[A Psalm] of David>>\\. This psalm, it is very probable, was written at the same time, and upon the same occasion, with the former; and describes the different states of good and bad men; and is full of exhortations, instructions, and advice to the people of God; intermixed with various encouraging promises. A late learned writer {h} thinks it was written for Mephibosheth's consolation under Ziba's calumny. {h} Delaney's Life of King David, vol. 2. p. 219.